Salam sejahtera buat semua!
Amacam hujung minggu? Best? Tak best?
Takpe2. Lupakan hujung minggu.
Life must go on! huhu
Biasalah, after weekend je, bila dah kena bekerja semula kadang2 semangat itu hilang. Bukan senang tau nak cari semangat yg hilang.
[Semangat Yg Hilang by XPDC]
Wah, I like that song! It's really inspiring me when I'm feeling down!
Saya sangat banyak kerja dan saya tak mau buat!
Perlu ke cakap camtu? huhu.Tak boleh tak boleh. Mesti buat.
Sebab bakal2 guru ataupun guru2 pelatih yg tak berkualiti tak akan diberi kelayakan utk menjadi guru suatu masa nanti! Adeh. Jadi saya WAJIB rajin, kreatif, positif, produktif, interaktif, dll. hehe
Nyata dan Maya.
Pernah dengar tak lagu tu? Lagu Search la. Jgn terkejut la if sy tau lagu2 rock ni. Sbb saya memang suka lagu rock. haha. *tak memasal*
Saya tak faham, kenapa sy suka luah segala perkara dlm blog. Tp saya tak akan luah segala macam benda pd org lain. Kenapa? Entah. Kadang2 ada benda yg kita nak sampaikan, tp selalunya kita malu. Kita? Eh, saya. Yups, sy malu.
Bukan sy tak pandai bezakan antara nyata dan maya. Tp memang jelas, antara nyata dan maya, mmg wujud byk perbezaan yg besar. Antara nyata dan maya, sy lebih memilih maya. Ye, maya. Dalam alam maya, sy nmpk macam hiperaktif, interaktif. Kononnya. Tp dalam alam nyata? Nak berucap depan semua org, owh sorry. That's definitely not my strengths.
Tapi saya perlu sedar. Saya hidup dlm alam nyata, bukan maya!
Jadi mau tak mau, perlu teruskan kehidupan sbg manusia normal yg hidup sejahtera bahagia di alam nyata. Sejahtera bahagia? Hanya akan dapat jk kita hidup berteraskan panduan-Nya.
Entahla. Memang segan sangat2 kalau org ulas apa yg kita tulis dlm blog kat alam nyata. Dush3. Memang rasa cam nak tepuk2 muka sendiri. "Eh, ko sedar tak apa yg kau tulis?" huhu. Lainla kalau sy pandai beri kata2 berbentuk motivasi. Tazkirah. dll yg seumpamanya.
Hmm. Tahla. No komen.
Tapi kan, thankz a lot buat kawan2 yg sudi memahami. Dan sudi membantu meredakan perasaan gundah gulana si makhluk pelik ini. huhu. Touching2.
Thankz jugak kpd KAU, sbb sudi baca blog ni once in a blue moon, perhaps?
Dgn cara ni,kau tau apa yg aku rasa. Org lain pun tau apa yg saya rasa. Dari situ saya boleh dptkan nasihat dan segala macam tunjuk ajar. Thankz semua!
Entri tak berfaedah.
Maaf.
Amacam hujung minggu? Best? Tak best?
Takpe2. Lupakan hujung minggu.
Life must go on! huhu
Biasalah, after weekend je, bila dah kena bekerja semula kadang2 semangat itu hilang. Bukan senang tau nak cari semangat yg hilang.
[Semangat Yg Hilang by XPDC]
Wah, I like that song! It's really inspiring me when I'm feeling down!
Saya sangat banyak kerja dan saya tak mau buat!
Perlu ke cakap camtu? huhu.Tak boleh tak boleh. Mesti buat.
Sebab bakal2 guru ataupun guru2 pelatih yg tak berkualiti tak akan diberi kelayakan utk menjadi guru suatu masa nanti! Adeh. Jadi saya WAJIB rajin, kreatif, positif, produktif, interaktif, dll. hehe
Nyata dan Maya.
Pernah dengar tak lagu tu? Lagu Search la. Jgn terkejut la if sy tau lagu2 rock ni. Sbb saya memang suka lagu rock. haha. *tak memasal*
Saya tak faham, kenapa sy suka luah segala perkara dlm blog. Tp saya tak akan luah segala macam benda pd org lain. Kenapa? Entah. Kadang2 ada benda yg kita nak sampaikan, tp selalunya kita malu. Kita? Eh, saya. Yups, sy malu.
Bukan sy tak pandai bezakan antara nyata dan maya. Tp memang jelas, antara nyata dan maya, mmg wujud byk perbezaan yg besar. Antara nyata dan maya, sy lebih memilih maya. Ye, maya. Dalam alam maya, sy nmpk macam hiperaktif, interaktif. Kononnya. Tp dalam alam nyata? Nak berucap depan semua org, owh sorry. That's definitely not my strengths.
Tapi saya perlu sedar. Saya hidup dlm alam nyata, bukan maya!
Jadi mau tak mau, perlu teruskan kehidupan sbg manusia normal yg hidup sejahtera bahagia di alam nyata. Sejahtera bahagia? Hanya akan dapat jk kita hidup berteraskan panduan-Nya.
Entahla. Memang segan sangat2 kalau org ulas apa yg kita tulis dlm blog kat alam nyata. Dush3. Memang rasa cam nak tepuk2 muka sendiri. "Eh, ko sedar tak apa yg kau tulis?" huhu. Lainla kalau sy pandai beri kata2 berbentuk motivasi. Tazkirah. dll yg seumpamanya.
Hmm. Tahla. No komen.
Tapi kan, thankz a lot buat kawan2 yg sudi memahami. Dan sudi membantu meredakan perasaan gundah gulana si makhluk pelik ini. huhu. Touching2.
Thankz jugak kpd KAU, sbb sudi baca blog ni once in a blue moon, perhaps?
Dgn cara ni,kau tau apa yg aku rasa. Org lain pun tau apa yg saya rasa. Dari situ saya boleh dptkan nasihat dan segala macam tunjuk ajar. Thankz semua!
Entri tak berfaedah.
Maaf.
diari pengarang : Belajar utk menerima kepahitan suatu hakikat~
6 comments:
it's all about how we put ourselves 2 others perception..but seriously we need 2 balance it, all choices in our hands..btw,la tahzan..owh..don't be sad.. ;D
u have the strenght..it's u the only one who can't see it..i proud of u mere bette..haha..xmasal.:p
ily >
thankz ily!..:)
cik nurIman >
uhuk2..don't say like that..sogan den. walhal teman idak le spt yg kamu katakan itu..huu~
sy pemalu..
dats ehy sy lebih selesa luah di alam maya berbanding alam nyata.. heheh.. ;-p
cik Lihin >
spt yg sy katakan di ats, lepas dah post tu rasa cm nak tepuk2 muke sndri. malu ..wakaka ;p
Post a Comment